ಮದುವೆ ಒಂದು ಸುಂದರವಾದ ಪ್ರಯಾಣ. ಮದುವೆಯ ಮೊದಲ ಎರಡು ಮೂರು ವರ್ಷಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹನಿಮೂನ್ ಹಂತ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ದಂಪತಿಗಳ ನಡುವಿನ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಅನ್ಯೋನ್ಯತೆ ಉತ್ತುಂಗದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಕಾಲ ಕಳೆದಂತೆ ಆ ಮ್ಯಾಜಿಕ್ ಮಾಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಒಮ್ಮೆ ಇದ್ದ ಆಕರ್ಷಣೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ದೈನಂದಿನ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳ ನೆರಳಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಕುರಿತು ಲೈಫ್ ಕೋಚ್ ನಿಹಾರಿಕಾ ಸೂರಿ ತಮ್ಮ ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಮ್ ಪೇಜ್ನಲ್ಲಿ ವಿಡಿಯೋ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿದ್ದು, ವಿಡಿಯೋದ ಪ್ರಕಾರ ಸುಮಾರು 80 ಪ್ರತಿಶತ ವಿವಾಹಗಳಲ್ಲಿ ದಂಪತಿಗಳ ನಡುವಿನ ಅನ್ಯೋನ್ಯತೆ 2-3 ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಬಹುತೇಕ ಮಾಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಹೆಂಡತಿ ಕೇವಲ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಆಗುವ ಸಮಯವಿದು
ಅನೇಕ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಂಡತಿ ಕೇವಲ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಆಗುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸನ್ನಿವೇಶ ಇದು. ಮದುವೆ ಹೊಸದರಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮಿಯಾಗಿದ್ದ ಹೆಂಡತಿ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಮನೆಯನ್ನು ನಡೆಸುವ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಆಗುತ್ತಾಳೆ. ಮನೆಕೆಲಸ, ಅಡುಗೆ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳು ಅವಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಆಕ್ರಮಿಸುತ್ತವೆ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯಿಂದ ರಾತ್ರಿಯವರೆಗೆ ಕೆಲಸದ ಒತ್ತಡದಲ್ಲಿ ಅವಳೊಳಗಿನ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಪ್ರಣಯ ಭಾವನೆಗಳು ಮಸುಕಾಗುತ್ತವೆ. ಹೆಂಡತಿಯಲ್ಲಿ ಈ ಕೇರ್ಟೇಕರ್ ಪಾತ್ರ ಹೆಚ್ಚಾದಂತೆ ಪ್ರೇಮಿಯ ಪಾತ್ರವು ಹಿನ್ನಡೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ.
ಪುರುಷರ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಒತ್ತಡ, ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿರುವ ಬಯಕೆ
ಇಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಮಹಿಳೆಯರ ಸಮಸ್ಯೆಯಲ್ಲ, ಪುರುಷರಿಗೂ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿದೆ. ಹೊಸದಾಗಿ ಮದುವೆಯಾದ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳು ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತವೆ. ಭವಿಷ್ಯದ ಯೋಜನೆಗಳು, ಇಎಂಐಗಳು, ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ವೆಚ್ಚಗಳು ಮತ್ತು ವೃತ್ತಿಜೀವನದ ಉದ್ವಿಗ್ನತೆಗಳು ಪುರುಷರ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒತ್ತಡವನ್ನು ಬೀರುತ್ತವೆ. ಈ ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡವು ಅವರಲ್ಲಿರುವ ಟೆಸ್ಟೋಸ್ಟೆರಾನ್ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ದೈಹಿಕ ಬಯಕೆಗಳು ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತವೆ. ಇದು ಪ್ರಣಯಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯನ್ನು ಬಯಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
“ನೀವು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರೆ…” ಎಂಬ ಮೌನ ಯುದ್ಧ ನಡೆದಾಗ
ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧದಲ್ಲಿ ಅನ್ಯೋನ್ಯತೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಲು ದೊಡ್ಡ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ಉಪಕ್ರಮ ಕೊರತೆ. ಹೆಂಡತಿ ಅವರು ಹತ್ತಿರ ಬರುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಕಾಯುತ್ತಾಳೆ. ಗಂಡ ಅವಳು ಬರುತ್ತಾಳೆ ಎಂದು ಕಾಯುತ್ತಾನೆ. ಕೊನೆಗೆ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ನಾವೇಕೆ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಬೇಕು ಎಂದು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಇಬ್ಬರೂ ಹೀಗೆ ಕುಳಿತು ಕಾಯುತ್ತಾರೆ. ಯಾರೂ ಉಪಕ್ರಮ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳದ ಕಾರಣ, ಇಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಒಂದು ಅದೃಶ್ಯ ಪ್ರಪಾತ ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಕೊನೆಗೆ, ಇಬ್ಬರೂ ಪರಸ್ಪರ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಪ್ರೀತಿ ಒಂದು ವ್ಯವಹಾರವಾದರೆ ಕಷ್ಟ ಕಷ್ಟ
ನೀವು ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದರೆ ಮಾತ್ರ ನಾನು ನಿಮಗೆ ಹತ್ತಿರವಾಗುತ್ತೇನೆ ಅಥವಾ ನೀವು ನನ್ನ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ನಾನು ದೂರವಿರುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂಬ ವಹಿವಾಟಿನ ಮನೋಭಾವವು ಸಂಬಂಧದಲ್ಲಿ ಬಂದರೆ ಅದು ಅಪಾಯಕಾರಿ. ಷರತ್ತುಬದ್ಧ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಂಧವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಅನ್ಯೋನ್ಯತೆ ಚೌಕಾಸಿ ಆದಾಗ ಆ ಸಂಬಂಧದ ಆತ್ಮವು ಸಾಯುತ್ತದೆ.
ಬೆಳಗ್ಗೆ ಕಚೇರಿಗೆ ಓಡು ಮತ್ತು ಸಂಜೆ ಮನೆಕೆಲಸ ಮಾಡು
ಈ ದೈನಂದಿನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮನೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡು, ಕಚೇರಿ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸು ಎಂಬುದರಲ್ಲೇ ಸಿಲುಕಿರುವ ದಂಪತಿಗಳು ದಣಿಯುತ್ತಾರೆ. ಕೊನೆಗೆ ಪ್ರಣಯಕ್ಕೆ ಶಕ್ತಿ ಎಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ?. ಇಬ್ಬರೂ ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಸೋತಿರುತ್ತಾರೆ. ಒಬ್ಬರು ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ನೀಡುವುದರಲ್ಲಿ ಬೇಸತ್ತಿದ್ದರೆ, ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನು ಹೊರಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದೆ ಬೇಸತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಮಲಗುವ ಕೋಣೆ ಶಾಂತವಾಗುತ್ತದೆ.
